Praktyczny przewodnik po sztuce aktorskiej pokazuje, jak budować postaci i jak budzić własną świadomość emocjonalną. Autor precyzyjnie objaśnia funkcje reżysera,...
Read moreMichael Shurtleff, znany dyrektor obsadowy, współpracował z takimi sławami, jak: Bob Fosse, Mike Nichols, Jerome Robins, Sir John Gielgud. Odkrył...
Read moreTytuł tymczasowy to sztuka o… sztuce. Frédéric Dussenne poprosił Weronikę Mabardi, aby ta towarzyszyła próbom do jego spektaklu. Autorka usiadła...
Read more„Nieco na przekór temu, co do tej pory na ten temat napisano, powiem, że teatralność zawiera się przede wszystkim w...
Read more"Czy lęk przed przemocą, pragnienie przemocy prześladują tylko mnie, czy też daję wyraz powszechnym odczuciom? Wyczuwam je wszędzie dookoła, zarówno...
Read morePamiętaj, by nie oddalać się od brzegu to ostatnie słowa, jakie słyszy od ojca czternastoletni Białowłosy. Choć nie przeszedł jeszcze...
Ćwiczenie z tak zwyczajnym obciążeniem jak worek piachu ma wiele mniej i bardziej oczywistych zalet:* worek trudno się trzyma, toteż...
Podjęcie kwestii chóru we współczesnym dramacie i teatrze wymaga prześledzenia wielu różnych tradycji oraz uwzglęnienia różnych sposobów ich widzenia i interpretacji. Autorka monografii wychodzi od przedstawienia prowadzonych u początku i końca XIX wieku przez artystów, filozofów i badaczy uniwersyteckich dyskusji nad antyczną tragedią. Następnie zwraca uwagę na wpływ, jaki na nasz obraz antyku miały filologiczne i poetyckie przekłady oraz teatralne inscenizacje (m. in. Maxa Reinhardta i Teatru Gardzienice) greckich tragedii, by w końcu pokazać różnorakie wcielenia persony chóru w teatrze XX wieku – w sztukach Claudela Yeatsa, tekstach Wyspiańskiego i Białoszewskiego oraz w teatrze Tadeusza Kantora