Erich Fromm – O miłości do życia
Jak pisze Fromm Człowiek przygnębiony odczuwa w sobie coś na podobieństwo pustki, jakby był sparaliżowany, jak gdyby brakowało mu czegoś ...
Jak pisze Fromm Człowiek przygnębiony odczuwa w sobie coś na podobieństwo pustki, jakby był sparaliżowany, jak gdyby brakowało mu czegoś ...
Filozofia jest bogatym źródłem alternatywnych narracji opisujących, w jaki sposób powinniśmy chronić prawa człowieka; narracji, które rozwinęły się w czasach ...
Kiedy 25 sierpnia 1905 roku przyszła na świat Helenka Kowalska, nikt nie przypuszczał, że za niespełna 100 lat zostanie ona...
Problem sensu życia stanowiący płaszczyznę porozumienia na historycznej arenie dziejów człowieka, wewnątrz której istnieje nieusuwalne miejsce dla określenia konstytutywnych racji...
Jak pisze Fromm Człowiek przygnębiony odczuwa w sobie coś na podobieństwo pustki, jakby był sparaliżowany, jak gdyby brakowało mu czegoś do bycia aktywnym, jak gdyby nie był w stanie dobrze poruszać się z powodu braku czegoś, co skłoniłoby go do działania. Kiedy posili się, to uczucie pustki, bezwładu, słabości może na chwilę ustąpić i wtedy ktoś taki czuje: jestem przecież kimś, mam przecież coś, nie jestem nikim. Człowiek wypełnia się rzeczami, ażeby wyprzeć wewnętrzną pustkę.