Lucjan Siemieński i Karol Załuski o literaturze perskiej
W obecnym tomie Orientaliów prezentujemy Państwu dwie dziewiętnastowieczne polskie prace dotyczące literatury perskiej. Pierwsza z nich to opowieść o Biżanie ...
W obecnym tomie Orientaliów prezentujemy Państwu dwie dziewiętnastowieczne polskie prace dotyczące literatury perskiej. Pierwsza z nich to opowieść o Biżanie ...
Książka jest naukową edycją perskiego traktatu o muzyce Behdżat ar-Ruh pochodzącego z przełomu XVI i XVII wieku i wyróżniającego się ...
Iran to kraj budzący wiele skrajnych emocji i oceniany zwykle przez pryzmat stereotypów, często niezgodnych z rzeczywistością. Warto odrzucić uprzedzenia, ...
Iran, 1963 rok. Czterdziestoletnie Stefania i Elżbieta wiodą pozornie szczęśliwe życie u boku mężów. Podjęły decyzje, które miały wreszcie zapewnić ...
Świadectwa o leczniczych właściwościach nadtlenku wodoru pojawiły się w literaturze medycznej już na początku XX wieku. W ostatnim czasie zainteresowanie...
Pierwsza biografia Mistrza. Na początku słów kilka, dlaczego Edmund Niziurski wielkim pisarzem był. Potem galeria rabusiów, złoczyńców, oszustów, których lubimy,...
A jeśli rozlany drink, spóźnienie na pociąg lub znalezienie na chodniku kuponu na loterię nie jest dziełem przypadku? A jeśli...
W obecnym tomie Orientaliów prezentujemy Państwu dwie dziewiętnastowieczne polskie prace dotyczące literatury perskiej. Pierwsza z nich to opowieść o Biżanie i Maniże – fragment Szahname Ferdousiego z Tusu, perskiego poematu epickiego, z przełomu X i XI w., w przekładzie Lucjana Siemieńskiego (1855); drugi – broszura Karola Załuskiego o języku i literaturze perskiej z roku 1883. Obydwie te prace, adresowane do wykształconych polskich odbiorców, miały na celu poszerzenie ich horyzontów o literaturę tej części świata, którą pomijał tradycyjny kanon wykształcenia humanistycznego, oparty na językach i tekstach klasycznych.