Włodzimierz Szturc – Genetyka widowiska. Człowiek, maska, rytuał, widowisko
Maska jest echem tożsamości własnej podmiotu. Ulega wyobcowaniu w rytuale używającym jej po to, by rozdwojona tożsamość podmiotu wtargnęła, wbiła ...
Maska jest echem tożsamości własnej podmiotu. Ulega wyobcowaniu w rytuale używającym jej po to, by rozdwojona tożsamość podmiotu wtargnęła, wbiła ...
An electrifying thriller from the New York Times bestselling author in the Star Trek: The Next Generation universe.
„Kronika Towarzyska” to rysunki, które w latach 2007-2008 publikował na swoim portalu internetowym branżowy magazyn artystyczny Obieg.pl. Pola Dwurnik śledzi...
This brutally gripping novel about the African-American Great Migration follows the three Moss brothers, who flee the rural South to...
Rzym. Na peryferiach miasta policja znajduje zwłoki kobiety z odciętą głową. Jej sześcioletni syn zniknął. Do akcji wkracza policjantka przebywająca...
Maska jest echem tożsamości własnej podmiotu. Ulega wyobcowaniu w rytuale używającym jej po to, by rozdwojona tożsamość podmiotu wtargnęła, wbiła się w naturę jako obcy element, ale przecież w samej naturze tkwiący od początku. Rytuał jest bowiem przestrzenią wyobcowania, dlatego dotyczy zawsze tego, co było, a nigdy tego, co ma się zdarzyć. Powtórzenie nie jest czarodziejstwem i magią, ale ugruntowaniem podstawowego komponentu natury, czyli mimesis, która w rytuale staje się już zasadą (teorią mimesis). Jest to zarazem wiedza o rytuale, który jednocześnie jest wiedzą. Podobnie jak we fragmentach o maskach części dotyczące rytuału mają charakter schizomorficzny: charakteryzuje je wieloperspektywiczne przedstawianie różnych rytuałów, co jest równocześnie dowodem na to, że rytuał, mimo że jest wiedzą, sam nie wytwarza języka, który go ustanawia, ponieważ rytuał nie może sam się wyobcować.