Performatywność reprezentacji
Zmiana, która nastąpiła w naukach humanistycznych wraz z tak zwanym zwrotem performatywnym, zachęca do ponownego zbadania i redefinicji klasycznego pojęcia ...
Zmiana, która nastąpiła w naukach humanistycznych wraz z tak zwanym zwrotem performatywnym, zachęca do ponownego zbadania i redefinicji klasycznego pojęcia ...
Maska jest echem tożsamości własnej podmiotu. Ulega wyobcowaniu w rytuale używającym jej po to, by rozdwojona tożsamość podmiotu wtargnęła, wbiła ...
"Skrypt jest rodzajem przewodnika po rozległym, dynamicznie rozrastającym się obszarze refleksji o teatrze i sztukach widowiskowych. Ma wprowadzić w ...
Czy obraz albo rzeźbę da się stworzyć ze śmieci? Co robi bałwan w lodówce? Dlaczego warto czasem stanąć na głowie? ...
Monografia prezentuje wybrane zagadnienia przedstawione na studencko-doktoranckiej konferencji, sytuujące się w obszarze zainteresowań performatyki. Podejmowane tu zagadnienia nie są oczywiście ...
Ruch happeningowy, od swoich początków datujących się na przełom lat 50. i 60. XX w. przetrwał zaledwie dekadę. Pomimo to, ...
Niezwykła różnorodność interesujących mnie zjawisk artystycznych, obejmujących działania z pogranicza teatru, sztuk wizualnych i instalacji artystycznych, prowokuje (…) do sformułowania ...
Nie wszystkie dzieła artystyczne, które w tej książce będziemy analizować, przedstawiają modelową formę performansu techno-nauk. Znakomita ich większość powstała jednak ...
Skorzystaj z zestawu pierwszej pomocy rodzicielskiej!
Atol Rangiroa, usytuowany na południowym Oceanie Spokojnym, przyciąga rekiny różnych rozmiarów i kształtów - od małego i wścibskiego żarłacza rafowego,...
We wstępie do książki autor tłumaczy, że termin film jest określeniem bardzo pojemnym. To nie tylko obrazy i historie. To...
Zmiana, która nastąpiła w naukach humanistycznych wraz z tak zwanym zwrotem performatywnym, zachęca do ponownego zbadania i redefinicji klasycznego pojęcia „reprezentacji”. W tradycyjnym rozumieniu dotyczy ono wytwarzania znaczeń, pojmowanego raczej statycznie niż procesualnie, raczej „czytanego” w poststruktualistycznym paradygmacie lekturowym niż odsłanianego jako performans. Właśnie to przejście od kultury jako tekstu do kultury jako performansu, a w szczególności redefinicji pojęcia „reprezentacji” w ramach nowego paradygmatu metodologicznego, stanowiły punkt wyjścia dla naszej pracy.